سالگرد 18 تیر
سالگرد 18 تیر،بچه ها رو جمع کردم ک بریم تظاهرات. دبیر ادبیات گف کلاسمو میخای تعطیل کنی؟ اکی. این شیوه حکومتو نمیپسندی؟ اکی. اما بهم بگو چی میپسندی؟ مگه غیر از اینه که از قانونگذار تا قاضی، مجری، وکیل و وزیر از همین مردمن. بهم بگو پدرت آزادی خواهه؟ خودت چطور؟
کدوممون چیزی هستیم ک میخایم حکومتمون باشه. کدوممون حق انسانی و اولیه همسر، خواهر و دوس دخترمون رو محترم میدونیم و به اسم غیرت و نجابت و ناموس و ... محدود یا قضاوتش نمیکنیم. کدوممون تا چندسال پیش برامون مهم بود تعداد زنای مجلس و محیط کار و دانشگاه و ...
کدوممون مشارکت تو امور سیاسی/اجتماعی مملکت برامون مهم بوده؟ کدوممون تا چند وقت پیش به اینکه کی تو شورای شهر باشه اهمیت میدادیم؟ کدوممون ریختن آشغال تو طبیعت، بین خطوط رانندگی کردن، محل مصرف بودجه و ... برامون مهم بوده؟ خودمون چیزی که میخایم حکومتمون باشه هستیم؟
حکومت از فضا نیومده ممکنه قانونگذار یا قاضی مهره باشه و شستشوی مغزی شده باشه اما نیروی انتظامی، اون سرباز اون کارمند دولتی ک از دل جامعس. حکومتو ک نمیشه کپی پیست کرد. حکومت یه کشور رو انتخاب کنیم بعد کپی پیستش کنیم؟ بدون اینکه فرهنگ و پیشینه رو داشته باشیم.
حقیقت اینه ک سالها دیکتاتوری باعث شده چیزی از آزاد اندیشی و دفاع از آزادی و باهم بودن بلد نباشیم. اکثر روشن فکرا چه تو دیکتاتوری فعلی چه سابق به بهانه های مختلف ساکت و حذف شدن و هربار گفتیم اینا چپ بودن مذهبی بودن توده ای بودن یا مجاهد و اجازه دادیم انجام بشه
انتظار یه حکومت مدرن و آزاد داریم اما خودمون مدرن و آزاد نیستیم. ما باید درکنارهم و باهم بودن رو یاد بگیریم. گذشته از اینکه چه گرایش سیاسی/مذهبی/فکری داریم باید بدونیم وقتی آزادی یکی از ما گرفته شد اگر دفاع نکنیم نفر بعدی خودمون هستیم.
ما داریم یاد میگیریم به رانندگیمون، به طبیعتمون به حق اقلیتها به حق زنا به آزادی هامون به حق حیوانات احترام بذاریم و ازشون دفاع کنیم. یه شبه نمیشه آزادی به دست آورد.
ما تو دوستیهامونم همینجوریم ساکت میشنیم یا حتی چاپلوسی میکنیم و یهو صبرمون تموم میشه و میزنیم زیر همه چیز. اگه بعد از انقلاب بجا عکس خمینی، حرفای آزادی خواهانش رو قاب میکردیم و میزدیم سردر مغازه یا دستمون میگرفتیم. الان نیاز نبود حرف از تغییر رژیم بزنیم.
اگر هربار که حقی از توده ای، مجاهد، بهایی، چپ، ملی گرا، زن بی حجاب و ... ضایع میشد بجای برچسب زدن بهشون از حقشون دفاع میکردیم الان لازم نبود هر روز نگران حقوق اولیمون باشیم.
اگر وقتی روزنامه ای بسته میشد بدون توجه به گرایش سیاسی/اجتماعی/فکریش ازش دفاع میکردیم الان لازم نبود نگران فیلتر تلگرام باشیم.
اگر وقتی روزنامه ای بسته میشد بدون توجه به گرایش سیاسی/اجتماعی/فکریش ازش دفاع میکردیم الان لازم نبود نگران فیلتر تلگرام باشیم.
اگر وقتی نویسنده/شاعر/وبلاگ نویس زندانی میشد بدون توجه به گرایش سیاسی/اجتماعی/فکریش ازش دفاع میکردیم الان لازم نبود نگران سانسور فیلم و سینما و طرز فکرمون باشیم.
این رژیم حاصل سالها دیکتاتوری و تاریکی قبل از خودشه و رژیم بعدی هم همین قراره باشه اگه نفهمیم که سوار و اسب سفیدی درکار نیست و فرشته هم بیاد پایین و بهش قدرت و پول بدی و بعد هم کنترلش نکنی فاسد میشه.